Wat is autonoom leven

Het idee om een autonoom leven te leiden is al heel oud. Voor sommige mensen is het een ideaalbeeld. Een leven leiden volgens je eigen voorwaarden. Niemand die je verteld wat je moet doen, of juist niet moet doen, je eigen keuzes maken en de controle volledig in handen hebben.

De groep autonomen waar we nu mee te maken hebben hanteert dit min of meer als basis, maar heeft hier een aantal elementen aan toegevoegd. Het is een fenomeen dat is overgewaaid uit de Verenigde Staten, en je ziet de invloed daar van heel goed terug.

De autonomen van nu zijn vooral mensen die anti-overheid zijn, vaak lager opgeleid, en gevoelig voor complotten. Deze mensen zijn makkelijk te beïnvloeden en eenmaal opgezogen in de wereld van gelijkgestemden nauwelijks nog tot de realiteit terug te brengen.

De geboorte

De basis ontstaat bij de geboorte. Volgens de autonomen wordt, bij de aangifte van een kind op het gemeentehuis, door de overheid een fictieve persoon gecreëerd, ook wel ‘strawman’ (stroman) genoemd. Tevens wordt op naam van deze persoon een trust opgezet en wordt er 1,5 miljoen euro in de trust gestort. Deze fictieve persoon wordt na 7 jaar doodverklaard, ‘dead at sea’. En de levende mens is de enige erfgenaam van deze trust. De (achter)naam van de fictieve persoon wordt in hoofdletters geschreven.

De levende mens wil graag autonoom zijn, erkent het Nederlandse gezag en de Nederlandse wetten niet. Ze beroepen zich op de Universele Rechten van de Mens, Common Law en de UCC.
Dat laatste staat voor Uniform Commercial Code. Het set van handelsafspraken die in de Verenigde Staten wordt gebruikt om zaken te doen.
De Universele Rechten van de Mens, UVRM, zijn opgesteld door de Verenigde Naties, met als doel het beschermen van mensenrechten, en heeft geen juridische waarde. Nederlandse wetten zijn opgesteld met inachtneming van de rechten van de mens. Ben je van mening dat je mensenrechten geschonden zijn, dan zijn er diverse instanties waar je terecht kunt. Je kunt eventueel ook naar de rechter stappen. En mocht je daar je gelijk niet kunnen halen, dan kun je naar het Europees Hoff voor de Rechten van de Mens stappen.
Common Law wordt in Nederland niet toegepast.

Verder hanteren ze 3 wetten:
– Niet doden
– Niet stelen
– Niet dwingen

Hoe gaat het verder?

Wanneer een zichzelf autonoom verklaard persoon, of levende mens, waar ze zichzelf mee identificeren, post ontvangt van de overheid. Dit kan zijn een belastingaanslag van de belastingdienst of gemeentelijke belastingen, een boete van het CJIB, of andere overheidsinstelling, dan is de achternaam meestal in hoofdletters geschreven. De autonoom is dan van mening dat de post niet bestemd is voor de levende mens, maar voor de dode fictie. Diens naam is immers de geadresseerd van het schrijven.
Daarnaast heet de levende mens geen contract met de betreffende partij, is er geen dus ook geen handelsovereenkomst of wilsverklaring.
Ze zien een boete of belastingaanslag dan als een handelsvoorstel waar ze niet op in hoeven te gaan.
De post zal dan niet geopend worden, en soms zelfs teruggestuurd worden naar de afzender, al dan niet voorzien van begeleidende teksten op de envelop.

Dat dit niet zonder gevolgen blijft mag duidelijk zijn. Als er betaald moet worden en er geen betaling volgt, dan zullen er eerste de nodige herinneringen en aanmaningen verstuurd worden. Wordt er dan nog steeds niet betaald, dan zal de vordering uiteindelijk uit handen gegeven worden aan een deurwaarder.

De (gerechts)deurwaarder

En dan valt er op een dag een brief van de deurwaarder op de mat. Op vriendelijke, doch dringende toon, wordt de ontvanger verzocht te betalen. En wordt de ontvanger geattendeerd op de kosten die in rekening gebracht worden bij niet betalen en wat de vervolgstappen kunnen zijn.
Uiteraard gaat de autonoom hier niet mee akkoord en zal zich gaan verweren. Voor dat verweren bestaat niet een vaste methode. Zoals ze zelf aangeven kun je dat op verschillende manieren aanpakken, en moet je zelf de manier kiezen die het beste bij je past.

Grofweg zijn er twee methodes die gebruikt worden om van een deurwaarder af te komen.

1. Post al dan niet gelezen terugsturen.
2. Reageren op de brief met een brief vol eisen en juridische kolder.

Bij het terugsturen van de brief wordt deze al dan niet voorzien van teksten om aan te geven dat er geen contract is, de persoon overleden is, of dat men niet de beoogde persoon is.

Bij het reageren op de brief wordt vrijwel altijd gebruik gemaakt van voorbeeldbrieven, al dan niet aangepast naar eigen behoefte. Brieven worden vaak aangetekend verstuurd om er zeker van te zijn dat deze ook ontvangen is.

Het terugsturen heeft weinig zin. De deurwaarder heeft de stukken betekend, de datum en wijze van betekenen worden op het exploot vermeld. De deurwaarder controleert in de BRP (Basis Registratie Personen) of de persoon nog op het betreffende adres ingeschreven staat. Op de envelop teksten vermelden dat de persoon overleden, of verhuist, is, is dan ook zinloos.

Bij het reageren wordt veelal gebruik gemaakt van voorbeeldbrieven die rondgaan in de diverse Telegram groepen. De brieven zijn doorspekt met quasi juridische termen en er wordt verwezen naar allerlei rechtsartikelen en wetboeken waaraan de deurwaarder zich in hun ogen schuldig aan maakt.
Daarnaast wordt er ook gevraagd naar de volmacht of de akte van cessie. Op deze manier hopen ze een deurwaarder in “verzuim” te krijgen waardoor deze het incassotraject moet stoppen.
In sommige gevallen wordt ook een factuur naar de deurwaarder gestuurd met allerlei onzinnige posten en exorbitante bedragen.

Het moge duidelijk zijn dat beide methoden niet succesvol zijn en vaak eindigen in een beslaglegging.